Budowanie platformy dialogu ze społecznością jest ważnym elementem skutecznej realizacji celów biznesowych. Celem takiego dialogu jest:
- tworzenie i integracja wspólnoty wokół uzgodnionych celów strategii rozwoju
- łagodzenie sprzeczności interesów różnych zbiorowości
- rozładowywanie konfliktów poprzez rozwiązywanie wspólnych problemów
Jednak najważniejszym celem strategicznym DS jest wspólna inwestycja w przyszłość.
Partnerami DS są: (1) władza publiczna, która tworzy warunki instytucjonalne ładu społecznego i przestrzeń dla DS, (2) środowisko małych i średnich firm oraz korporacji biznesowych posiadających kapitał wiedzy, ludzi i finansowy zdolny do kreowania przedsiębiorczości i bogactwa społecznego oraz (3) organizacje pozarządowe, które w rozwiniętej demokracji są rzecznikami społeczeństwa obywatelskiego, mają zdolność kontroli władzy, świadczą usługi społeczne i są źródłem innowacji w tych obszarach, w których zawodzi rynek.
Najbardziej powszechną formą DS są konsultacje społeczne. Są częścią procesu komunikacji społecznej, budują przestrzeń współuczestnictwa i zaangażowania partnerów społecznych w rozwój społeczności, wpływają na kształtowanie wśród nich postawy współodpowiedzialności. Konsultacje społeczne przynoszą szereg wymiernych korzyści. Dzięki nim planowane inwestycje i inne projekty rozwojowe konsultowane ze społeczeństwem mają szansę być lepiej dostosowane do sytuacji społeczno – ekonomicznej oraz potrzeb i oczekiwań mieszkańców. Konsultacje społeczne w Polsce są coraz częściej stosowanym instrumentem realizacji polityki, a w niektórych przypadkach wręcz wymaganym przez prawo jak np. w procesie uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Polem do współpracy jest obecnie tworzenie tzw. budżetów obywatelskich, w ramach których część gmin wyodrębnia pulę środków na realizację zadań zaproponowanych przez mieszkańców, grupy mieszkańców, organizacje pozarządowe. Partnerstwo z lokalnym biznesem w ramach DS w takich projektach ma dodatkową wartość wzmocnienia know-how lub dofinansowania.
Zaawansowaną formą DS są wspólne przedsięwzięcia realizowane przez partnerów społecznych. Najczęściej dotyczą sfer wrażliwych społecznie (np. ochrony zdrowia, aktywizacji zawodowej i społecznej osób i grup marginalizowanych, edukacji, ochrony środowiska, ekonomii społecznej). Poprzez realizację wspólnego przedsięwzięcia partnerzy realizują ważny cel społeczny, każdy według swoich kompetencji i z wykorzystaniem swoich zasobów. Dzięki tej formie DS rośnie liczba miejsc pracy, powstają nowe firmy, poprawia się sytuacja osób i grup znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej, realizowane są przedsięwzięcia innowacyjne, obarczone dużym ryzykiem. Wspólne przedsięwzięcia DS należą do priorytetów wsparcia Europejskiego Funduszu Społecznego, dzięki czemu ryzyko jakie ponoszą uczestnicy się zmniejsza, a skala oddziaływania rośnie. Wspólne przedsięwzięcia DS to także sposób by zastąpić logikę filantropijnego wspierania potrzebujących pomocy działaniem społecznie zaangażowanym i odpowiedzialnym (CSR).
Przykład:
W ramach tej formy DS Stowarzyszenie Junior Achievement Young Enterprise Europe realizuje wspólnie z Hyundai Motor Europe projekt Science, Technology, Engineering and Math (STEM). W efekcie ok. 10 tys. uczniów szkół średnich z różnych krajów UE uczy się przedsiębiorczości i dzięki wsparciu wolontariuszy Hyundai ćwiczy kreatywne podejście do tworzenia pomysłów biznesowych. Projekt uzyskał wsparcie UE w ramach programu Jean Monet oraz wielu lokalnych organizacja samorządowych.
Wojtek KaczmarczykAbsolwent Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. Posiada dyplomy: Wirtschaftsuniversitaet Wien – Zachowania w organizacjach oraz USDA Graduate School Washington DC - Zarządzanie strategiczne. Rozpoczął studia doktoranckie w zakresie zarządzania na Akademii im. L. Koźmińskiego w Warszawie. W latach 1999-2011 prorektor Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Kielcach. Współpracował przy tworzeniu programu naukowodydaktycznego i badawczego oraz kształtu organizacyjnego uczelni. W latach 2012-2013 ekspert w projekcie Team Building Platform: analiza niektórych aspektów ZZL w kontekście dokonującej się innowacji instytucjonalnej dla Akademii im. L. Koźmińskiego w Warszawie. Ponadto, ekspert i badacz w
m.in. Komisji Europejskiej (EACEA – ocena projektów w programach KE), Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji w Warszawie, Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, EIPA w Maastricht, UNDP w Ankarze, Local Government Initiative w Budapeszcie oraz w Instytucie Filozofii I Socjologii PAN w Warszawie. Dysponuje profesjonalną wiedzą i doświadczenie w zakresie kształcenia zawodowego, projektów społecznych, zarządzania projektami, ewaluacji projektów oraz w zakresie rozwoju instytucjonalnego. Posiada szczegółową wiedzę o procesach biznesowych oraz doświadczenie w prowadzeniu szkoleń i doradztwa, jak również budowaniu partnerstwa lokalnego dla rozwoju zatrudnienia. Wdrażał projekty UE. Posiada doświadczenie w planowaniu i wdrażaniu projektów badawczych. Ma szerokie doświadczenie we współpracy międzynarodowej i promowaniu współpracy międzynarodowej.
