Współpraca biznesu ze społecznością

Jakkolwiek podstawowym celem działalności biznesowej jest zarabianie pieniędzy i przynoszenie właścicielom (akcjonariuszom, udziałowcom) godziwego zwrotu z zainwestowanego kapitału to firmy nie mogą uniknąć odpowiedzialności wynikającej z posiadania przez nią władzy i swobody działania. W pierwszej kolejności jej odpowiedzialność dotyczy specyficznej działalności firmy służąc społeczeństwu użytecznym produktem, kreując ekonomiczną wartość dodaną oraz zapewniając trwanie w przyszłości i rozsądny wzrost. Na drugim poziomie firma jest odpowiedzialna przed swoimi interesariuszami w zakresie swojej specyficznej działalności i na najwyższym jest odpowiedzialna za wkład w doskonalenie środowiska społecznego. Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR) drugie i trzeci poziom odpowiedzialności. Jedną z form w jakiej wyraża się CSR jest współpraca podejmowana przez przedsiębiorstwa ze społecznością, w której przyszło im działać.
Poprzez współpracę ze społecznością firmy realizują następujące cele:

• filantropijny strategicznej pomocy socjalnej lub charytatywnej;


• zaangażowania w rozwój problemów społecznych, których ograniczenie służy także do tworzenia lepszych warunków do prowadzenia biznesu;


• marketingowo – reputacyjny.

Współpraca biznesu ze społecznościami, w których przedsiębiorstwo funkcjonuje albo z którym czuje się związane np. z uwagi na interesy właścicielskie przybiera rozmaite formy, w tym m.in.:

• Dotowanie akcji społecznych, kulturalnych, sportowych innych

Od prostych gestów dobroczynności w odpowiedzi na prośbę o pomoc aż po zorganizowaną strukturę współpracy ze społecznością, w ramach której firmy w przemyślany sposób przeznaczają część wypracowanych środków na realizację celów ważnych społecznie i związanych ze strategią rozwoju firmy.

• Fundacje korporacyjne

Fundacje założone przez firmy najczęściej prowadzą działalność o zasięgu ogólnopolskim (79%), najrzadziej międzynarodową (prawie 3%). Za podstawowy cel działalności fundacje korporacyjne najczęściej wybierają wspieranie edukacji i nauki. Głównymi beneficjentami ich działań są dzieci i młodzież. Zdecydowana większość fundacji korporacyjnych udziela swoim beneficjentom pomocy finansowej. Ponad połowa podmiotów prowadzi autorskie programy, projekty i kampanie. Przy realizacji działań fundacje chętnie współpracują z różnymi podmiotami: jednostkami naukowymi, organizacjami pozarządowymi, instytucjami publicznymi, a przede wszystkim z firmą założycielską. Zawierane partnerstwa opierają się na współpracy merytorycznej, finansowej, a także organizacyjnej. W wielu przypadkach w działalności fundacji korporacyjnych doskonale wyraża się idea zorganizowanej współpracy różnych podmiotów, których celem jest wspólna inwestycja w przyszły rozwój społeczeństwa.

• Wolontariat pracowniczy

Opiera się na planowym działaniu i wypracowaniu wzajemnego zaufania i synergii pomiędzy potrzebami społecznymi i organizacyjnymi. Pracownicy ze wsparciem logistycznym, organizacyjnym, finansowym ze strony firmy angażują swoje kompetencje w działania akcyjne, krótkotrwałe bądź długofalowe na rzecz wybranego celu społecznego przeznaczając na to część czasu pracy i/lub czasu wolnego. Stosunkową młodą formą wolontariatu pracowniczego jest mikrowolontariat. Dzięki dobrze zorganizowanemu procesowi wsparcia wolontariatu nawet krótki czas przeznaczany przez pracowników firm na pomoc innym przynosi wymierny i skuteczny efekt oddziaływania.

• Dialog ze społecznością lokalną

Podczas współpracy firmy otwierają się także na dialog ze społecznością lokalną, w ramach którego firmy uczestniczą w przedsięwzięciach organizowanych przez samorząd lokalny i organizacje obywatelskie. Efektem dialogu może być np. ekspansja gospodarcza w obszarze strategicznej współpracy społeczności (np. miasta siostrzane).

Współpraca ze społecznością realizowana jest w ramach strategii firmy i jest inwestycją w przyszłość, w lepsze relacje firmy z lokalnymi interesariuszami, budowanie wzajemnego zaufania.

---

Wojtek Kaczmarczyk

Absolwent Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. Posiada dyplomy: Wirtschaftsuniversitaet Wien – Zachowania w organizacjach oraz USDA Graduate School Washington DC - Zarządzanie strategiczne. Rozpoczął studia doktoranckie w zakresie zarządzania na Akademii im. L. Koźmińskiego w Warszawie. W latach 1999-2011 prorektor Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Kielcach. Współpracował przy tworzeniu programu naukowodydaktycznego i badawczego oraz kształtu organizacyjnego uczelni. W latach 2012-2013 ekspert w projekcie Team Building Platform: analiza niektórych aspektów ZZL w kontekście dokonującej się innowacji instytucjonalnej dla Akademii im. L. Koźmińskiego w Warszawie. Ponadto, ekspert i badacz w m.in. Komisji Europejskiej (EACEA – ocena projektów w programach KE), Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji w Warszawie, Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, EIPA w Maastricht, UNDP w Ankarze, Local Government Initiative w Budapeszcie oraz w Instytucie Filozofii I Socjologii PAN w Warszawie. Dysponuje profesjonalną wiedzą i doświadczenie w zakresie kształcenia zawodowego, projektów społecznych, zarządzania projektami, ewaluacji projektów oraz w zakresie rozwoju instytucjonalnego. Posiada szczegółową wiedzę o procesach biznesowych oraz doświadczenie w prowadzeniu szkoleń i doradztwa, jak również budowaniu partnerstwa lokalnego dla rozwoju zatrudnienia. Wdrażał projekty UE. Posiada doświadczenie w planowaniu i wdrażaniu projektów badawczych. Ma szerokie doświadczenie we współpracy międzynarodowej i promowaniu współpracy międzynarodowej.